Projecten
Hieronder vind je resultaten van samenwerking met anderen...
Oktober 2018:
bij Uitgeverij Boekencentrum verschijnt een boek voor mantelzorgers. Het gedicht dat ik als Stadsdichter schreef voor het zorgontbijt in Zeist is er in opgenomen. Met dank aan de redacteur Marije Vermaas!
15 september - 27 oktober 2018:
met Bas Fontein - Parallel universes, Dutch coastlines, or other horizons.
Openingstijden
Donderdag 12.00 - 18.00 uur Vrijdag 12.00 - 18.00 uur Zaterdag 12.00 - 17.00 uur |
LhGWR (Liefhertje en De Grote Witte Reus) grijpt de start van het nieuwe seizoen aan om ook het kleine gebaar ruimte te geven; met een mini-tentoonstelling op kantoor. Bas Fontein presenteert enkele prints en een nieuwe publicatie waarvoor hij samenwerkte met dichter, schrijver en muzikant Henjo Hekman. Hekman heeft een verzameling van zo’n vijfentwintighonderd ‘parallelkaarten’. Dat zijn ansichtkaarten met dezelfde foto, maar dan van verschillende plaatsen. Sommige foto’s zijn op tientallen manieren geheel of gedeeltelijk gebruikt, telkens met een andere plaatsbepaling.
Fontein, die in zijn praktijk werkt met verzamelingen tekst en beeld, kwam per toeval een deel van Hekmans verzameling tegen in een hotel op Terschelling. Met een klein deel van de collectie heeft Fontein nieuwe panorama’s en tweeluikjes gemaakt die onherroepelijk op je lachspieren werken.
De full-colour publicatie is gedrukt in een oplage van vijfhonderd en heeft een formaat van 31 x 10 centimeter.
Fontein, die in zijn praktijk werkt met verzamelingen tekst en beeld, kwam per toeval een deel van Hekmans verzameling tegen in een hotel op Terschelling. Met een klein deel van de collectie heeft Fontein nieuwe panorama’s en tweeluikjes gemaakt die onherroepelijk op je lachspieren werken.
De full-colour publicatie is gedrukt in een oplage van vijfhonderd en heeft een formaat van 31 x 10 centimeter.
2 juli 2018: Plaatsing en 'opening' van het gedicht "Ik ben jouw plein" op het Marktplein in Zeist.
September 2017...
In september 2017 werd het gedicht Tunnelvisie geplaatst op het Openbaar Toilet tegenover de ingang van bibliotheek Zeist. In oktober 2016 geschreven bij de sloop van het verkeerstunneltje dat onder het marktplein door liep...
Juli 2017
In Juli 2017 vernieuwde Zeist de Beeldenroute tussen het Slot Zeist en het Walkartpark.
Of ik daar een gedicht bij schrijven wilde...
Of ik daar een gedicht bij schrijven wilde...
Heel leuk was de samenwerking met de crew van het EO-programma Geloof en een Hoop Liefde...
|
|
Sinds 2013 hangt aan de muur bij:
Ann Hoogendoorn,
beeldend kunstenares
locatie: Ooijpolder bij Nijmegen
het gedicht:
Opgedragen
Voor Ann Hoogendoorn, zie ook:
www.annhoogendoorn.nl
Ann Hoogendoorn,
beeldend kunstenares
locatie: Ooijpolder bij Nijmegen
het gedicht:
Opgedragen
Voor Ann Hoogendoorn, zie ook:
www.annhoogendoorn.nl
Amersfoort, Kunstvaarroute 2009, thema: de schoonheid van het verschil
2 gedichten op 2 kunstwerken van Inez de Heer Kloots:
2 gedichten op 2 kunstwerken van Inez de Heer Kloots:
het maakt het kort
waar een wil is
wordt een brug gebouwd
en
waar een wil is
wordt ze afgebroken
je kunt dan beleefd
je hoed afnemen
maar wat beleef je nog
als je hoofd wordt afgenomen
en hoelang
zie je nog
vooruit
als je laatste gedachte
stopt
bij Maurits van O...
waar een wil is
wordt een brug gebouwd
en
waar een wil is
wordt ze afgebroken
je kunt dan beleefd
je hoed afnemen
maar wat beleef je nog
als je hoofd wordt afgenomen
en hoelang
zie je nog
vooruit
als je laatste gedachte
stopt
bij Maurits van O...
Later kwam dit kunstwerk te hangen in de Johan van Oldenbarneveltlaan in Amersfoort:
in Hollands Tuin
laten we bij elkaar stilstaan
en
met elkaar spreken
opdat er niemand
neervalt en sterft
terwijl hij
(of zij)
met een mes
een brief krijgt opgeprikt
voor een van ons
van een van ons
die
het niet meer ziet zitten
staan
lopen
kijken
lachen
of
huilen
met jou en met mij en met ons
laten we bij elkaar stilstaan
en
met elkaar spreken
opdat er niemand
neervalt en sterft
terwijl hij
(of zij)
met een mes
een brief krijgt opgeprikt
voor een van ons
van een van ons
die
het niet meer ziet zitten
staan
lopen
kijken
lachen
of
huilen
met jou en met mij en met ons
Amersfoort Kunstvaarroute, 2005, thema: op de grens van lucht en water
2 gedichten bij het kunstwerk 'Bubbels' van Theo van der Hoeven:
Spleen
ik lig hier in het majem
en blaas 't water naar omhoog;
u begrijpt het is geen jajem
dan blies ik niet maar zoog
Tot de toeschouwer
Jij staat daar op de Croontjesbrug
met achter je de Sluis en Koppelpoort;
onder jou verlaat het water Amersfoort
en ook de tijd stroomt niet terug.
Flehite bergt wat overblijft
en uit vergaan zichzelf niet redden kan:
een urn, een galg, het stokje van Johan...
Ik weet niet wat je hierheen drijft -
als aan lager wal geraakt' gargouille
met een kraag van water om m'n nek,
mag ik mij daar amper mee bemoeien.
Laat mij maar even, elegant en gek,
een knipoog naar je leven geven
en bellen blazen: heb ik je tijd verdreven?
2 gedichten bij het kunstwerk 'Bubbels' van Theo van der Hoeven:
Spleen
ik lig hier in het majem
en blaas 't water naar omhoog;
u begrijpt het is geen jajem
dan blies ik niet maar zoog
Tot de toeschouwer
Jij staat daar op de Croontjesbrug
met achter je de Sluis en Koppelpoort;
onder jou verlaat het water Amersfoort
en ook de tijd stroomt niet terug.
Flehite bergt wat overblijft
en uit vergaan zichzelf niet redden kan:
een urn, een galg, het stokje van Johan...
Ik weet niet wat je hierheen drijft -
als aan lager wal geraakt' gargouille
met een kraag van water om m'n nek,
mag ik mij daar amper mee bemoeien.
Laat mij maar even, elegant en gek,
een knipoog naar je leven geven
en bellen blazen: heb ik je tijd verdreven?
Vrede van Utrecht
In de zomer van 2013 hield MIK, de beeldende kunstgroep Zeist, in het kader van de Vrede van Utrecht een expositie in Slot Zeist. 29 beeldende kunstenaars werden door Debby van Zon en mij gekoppeld aan evenzoveel dichters. Zelf vormden wij ook een combinatie. Haar schilderij "Compromis" verleidde mij tot een decadent gedicht:
Aan het Vredesberaad
Loper, Pion, Koning, Dame, Toren, Paard,
welkom in ons stadsjie, dat er wél bij vaart!
Want met zes partijen op één bord
duurt het even voor het vrede wordt…
Maar om de oorlog niet getreurd:
Utrecht krijgt een opknapbeurt
en voor uw rijtuig brede straten…
Het is ons een eer, geachte diplomaten,
u een voortreffelijke maaltijd voor te zetten:
vredesbitterballen én… vredeskroketten!
Ook ’s avonds biedt ons stadsjie veel vertier:
in alle kroegen kunt u gokken en er is vredesbier.
En mocht u ’s nachts uw lid nog willen roeren:
weest gerust, er zijn voldoende vredeshoeren!
Toelichting van Debby van Zon op haar schilderij:
Compromis
Met het schilderij Compromis wil ik de totstandkoming van de Vrede van Utrecht in 1713 weergeven. Een opbloeiende tijd voor Utrecht waar met de vertegenwoordigers der landen, de komst van het vernuft, decadentie en commercie een grote rol speelden. De toenmalige 6 landen die de Vrede in 1713 tekende, te weten Engeland, Pruisen, Frankrijk, de Republiek, Savoye en Spanje, zijn in mijn schilderij weergegeven als pionnen in goud, zilver, brons en grijs tinten, waarbij de vrede wordt bedongen op het schaakveld. Deze glanstinten geven de bloei en decadentie van die tijd weer. De hamer zorgt voor de totstandkoming van het compromis dat een jaar heeft moeten duren. De koning draagt de vlag van Frankrijk, de koningin van Engeland, de bisschop/loper van Spanje, de toren van Pruisen, de pion van Savoye en het paard van de Republiek. De Republiek beaamt geen glans. Zij moest als enige land inleveren, vandaar dat het paard mat is. Op de achtergrond vertoont zich de wereldbol, Europa en zijn koloniën, waar uiteindelijk de strijd allemaal om is begonnen.
Debby van Zon
(www.debdesign.nl)
In de zomer van 2013 hield MIK, de beeldende kunstgroep Zeist, in het kader van de Vrede van Utrecht een expositie in Slot Zeist. 29 beeldende kunstenaars werden door Debby van Zon en mij gekoppeld aan evenzoveel dichters. Zelf vormden wij ook een combinatie. Haar schilderij "Compromis" verleidde mij tot een decadent gedicht:
Aan het Vredesberaad
Loper, Pion, Koning, Dame, Toren, Paard,
welkom in ons stadsjie, dat er wél bij vaart!
Want met zes partijen op één bord
duurt het even voor het vrede wordt…
Maar om de oorlog niet getreurd:
Utrecht krijgt een opknapbeurt
en voor uw rijtuig brede straten…
Het is ons een eer, geachte diplomaten,
u een voortreffelijke maaltijd voor te zetten:
vredesbitterballen én… vredeskroketten!
Ook ’s avonds biedt ons stadsjie veel vertier:
in alle kroegen kunt u gokken en er is vredesbier.
En mocht u ’s nachts uw lid nog willen roeren:
weest gerust, er zijn voldoende vredeshoeren!
Toelichting van Debby van Zon op haar schilderij:
Compromis
Met het schilderij Compromis wil ik de totstandkoming van de Vrede van Utrecht in 1713 weergeven. Een opbloeiende tijd voor Utrecht waar met de vertegenwoordigers der landen, de komst van het vernuft, decadentie en commercie een grote rol speelden. De toenmalige 6 landen die de Vrede in 1713 tekende, te weten Engeland, Pruisen, Frankrijk, de Republiek, Savoye en Spanje, zijn in mijn schilderij weergegeven als pionnen in goud, zilver, brons en grijs tinten, waarbij de vrede wordt bedongen op het schaakveld. Deze glanstinten geven de bloei en decadentie van die tijd weer. De hamer zorgt voor de totstandkoming van het compromis dat een jaar heeft moeten duren. De koning draagt de vlag van Frankrijk, de koningin van Engeland, de bisschop/loper van Spanje, de toren van Pruisen, de pion van Savoye en het paard van de Republiek. De Republiek beaamt geen glans. Zij moest als enige land inleveren, vandaar dat het paard mat is. Op de achtergrond vertoont zich de wereldbol, Europa en zijn koloniën, waar uiteindelijk de strijd allemaal om is begonnen.
Debby van Zon
(www.debdesign.nl)
Dichterbij de Essentie - 2016:
Voorjaar 2016:
in het Kunstenhuis in Zeist vierde de Fotogroep De Essentie haar 40-jarig bestaan met een expositie waarbij dichters aan fotografen werden gekoppeld. Ik mocht een gedicht schrijven bij een foto van Frits van Eck. Hieronder het resultaat:
in het Kunstenhuis in Zeist vierde de Fotogroep De Essentie haar 40-jarig bestaan met een expositie waarbij dichters aan fotografen werden gekoppeld. Ik mocht een gedicht schrijven bij een foto van Frits van Eck. Hieronder het resultaat:
Lens ontmoet tong
je breekt onhoorbaar uit het water en je vlijt je neer op een lelieblad. je hebt me eerder geroken dan gezien, want voor jouw grote, lege pupillen verdwijnt zelfs je eigen staart in de mist het is jouw soepele vork die mij verraadt: je tongelt mijn geur uit de lucht en legt de deeltjes op het reukorgel in je mond. je ruikt me stereo, maar je ruikt mij rechts nu sterker dan links… en terwijl je ruikt waar ik sta ruik je ook of ik nee of ja een prooi ben, achter mijn camera… |
Kanker? Lachen mag!
Biografisch In 2013 overleed Marjorie Girigorie, alias Pien. Zij was een vriendin van Terschelling. In de laatste periode van haar leven schreef zij verhalen over haar ziekteproces. Aansluitend heb ik familie, vrienden en medewerkers uit de Zorg geïnterviewd die met veel toewijding om haar heen hebben gestaan. Pien vroeg mij om van het geheel een boek samen te stellen. Dit boek draagt de titel Kanker? Lachen mag! en is in 2014 uitgebracht en verspreid onder familie en vrienden... |